Van symptoombestrijding naar structurele onderwijskwaliteit
IB/KC’ers zijn vaak de eersten die in actie komen als het misgaat. Ze springen bij waar nodig, lossen problemen op en houden het systeem draaiende – maar blijft er nog ruimte over voor structurele verbetering? Verbeteren van onderwijskwaliteit is niet de unieke verantwoordelijkheid van intern begeleiders, ook niet nu veel van hen zich kwaliteitscoördinator noemen.
Wil je het gehele artikel lezen? Neem een abonnement op dit tijdschrift!
TIB 2025 / nr 4
Rubriek
PraktijkSamenvatting
IB/KC’ers fungeren te vaak als symptoombestrijders, terwijl structurele onderwijskwaliteit juist vraagt om een preventieve en gezamenlijke aanpak. Een gedeelde visie, krachtig leiderschap en een doordachte ondersteuningsstructuur vormen de basis. De IB/KC’er fungeert dan niet als brandweerman, maar als spil in een team dat zich richt op duurzaam, inclusief onderwijs en gelijke kansen voor alle leerlingen.