Veroordeelloos

‘Wil jij heel even dit oranje glitterhoedje opzetten en vijf minuten na de start van mijn lezing naar binnen lopen en plaatsnemen ergens middenin de zaal?’ Een beetje overrompeld en toch ook wel nieuwsgierig zeg ik ja (want ik heb het talent van de jazegger … heel handig) en pak het hoedje aan. Braaf doe ik wat er van mij wordt verwacht en zo loop ik vijf minuten later een zaal binnen met 75 onderwijsprofessionals en neem pontificaal plaats in het midden. Ik zie de mensen naar mij kijken ... Wat is hun eerste indruk van mij? Welke vooroordelen poppen er op in hun gedachten? Ik voel me stiekem toch wel wat ongemakkelijk. Vinden ze me een uitslover? Een aansteller? Een aandachtstrekker? Na tien lange minuten legt de spreker uit dat ik in haar complot zit. Eindelijk kan het hoedje af en ik voel de vooroordelen van me afglijden.